Chrabąszcz majowy

Typ agrofaga: Szkodnik

Melolontha melolontha

Opis szkodnika – charakterystyka chrabąszcza majowego

Chrabąszcz majowy jest gatunkiem chrząszcza z rodziny żukowatych, osiągającym do 35 mm. Jego ciało jest owalne, czarne z białymi plamami na bokach odwłoka, brunatnymi odnóżami i silnym, gryzącym aparatem gębowym. Ma charakterystyczną parę czułek o wachlarzowatym kształcie.

Larwy chrabąszcza majowego, czyli pędraki, są białożółte, grube, zgięte w kształt litery C. 

Okres i miejsce występowania chrabąszcza majowego

Dorosłe chrabąszcze majowe zimują w glebie, a na powierzchnię wychodzą w kwietniu lub maju. Samice składają jaja w ziemi, z których po 6 tygodniach wylęgają się pędraki chrabąszcza majowego.

Objawy występowania i szkodliwość chrabąszcza majowego

Dorosłe osobniki chrabąszcza majowego uszkadzają młode liście i pąki drzew, mogąc doprowadzić do ich całkowitej utraty. Pędraki początkowo żywią się resztkami roślinnymi, w drugim stadium zaczynają podgryzać korzenie, natomiast największe zagrożenie stanowią w stadium L3, kiedy są najbardziej żarłoczne. W efekcie ich żerowania rośliny zasychają.

Jakie uprawy atakuje chrabąszcz majowy?

Chrabąszcz majowy żeruje głównie w sadach oraz uprawach jagodowych.

Chrabąszcz majowy – próg szkodliwości

Próg ekonomicznej szkodliwości wynosi ponad 2 pędraki chrabąszcza majowego na m².

Zwalczanie chrabąszcza majowego

Zwalczanie chrabąszcza majowego musi uwzględniać zarówno dorosłe osobniki, jak i larwy. Ochrona upraw wyłącznie przed jednym z nich nie przyniesie zamierzonych efektów.

Oprysk na chrabąszcza majowego

Zarówno w zwalczaniu pędraków chrabąszcza majowego, jak i dorosłych osobników, skuteczne są substancje z grupy neonikotynoidów np. acetamipryd.