Tymotka łąkowa

Typ agrofaga: Chwast

Występowanie tymotki łąkowej

Roślina z rodziny wiechlinowatych jest byliną preferującą stanowiska średnio zwięzłe, wilgotne, żyzne, zasobne w składniki pokarmowe – zwłaszcza w azot. Spotkać ją można na przydrożach oraz na stanowiskach ruderalnych. Tymotka łąkowa to trawa pastewna, luźnokępowa, mrozoodporna, nieodporna na suszę. Może być uprawiana również na glebach o odczynie kwaśnym. Źle znosi niedobory cynku oraz magnezu w glebie, a także zacienienie. Wschody odbywają się w temperaturze 16–18°C.

Morfologia rośliny

Tymotka łąkowa dorasta do wysokości 80–150 cm. Tworzy wiązkowy system korzeniowy, natomiast korzenie przybyszowe wrastają na głębokość nawet 75 cm. Źdźbła są proste i sztywne, a liście początkowo są zwinięte, a następnie lancetowate. Tymotka łąkowa tworzy kłosokształtną wiechę o długości do 2 do 30 cm oraz grubości do 1 cm. Na jej szczycie znajdują się plewy. Kłoski są jednokwiatowe, natomiast pylniki są koloru żółtego lub fioletowego. Kwitnie w terminie od czerwca do lipca.