Skrzyp polny

Typ agrofaga: Chwast

Występowanie i znaczenie gospodarcze skrzypu polnego

Skrzyp polny to roślina wieloletnia należąca do rodziny skrzypowatych. Spotykany jest na stanowiskach ruderalnych i segetalnych. Rośnie m.in. na ugorach, przydrożach, nieużytkach, wysypiskach oraz na łąkach. Preferuje stanowiska piaszczyste i gliniaste. W rolnictwie i ogrodnictwie traktowany jest jako chwast, który konkuruje o wodę i składniki pokarmowe. Rozwija się szczególnie intensywnie na plantacjach roślin okopowych, zwłaszcza ziemniaków. Przy dużym nasileniu powoduje obniżkę wielkości plonu.

Cechy rozpoznawcze rośliny i sposoby ograniczania liczebności

Pęd płonny skrzypu polnego osiąga wysokość 40 cm, natomiast kłącze rozwija się na głębokości nawet 130 cm pod ziemią. Liście są drobne, a pęd zarodnionośny wzniesiony i rozgałęziony. Zwalczanie skrzypu polnego jest trudne ze względu na wytwarzanie dużej ilości podziemnych kłączy oraz piętrowe ułożenie korzeni. Zapobieganie rozwojowi skrzypu polega na starannej uprawie i niszczeniu nadziemnych oraz podziemnych części roślin, a także na silnym nawożeniu wapniem i solami potasowymi. Zwalczanie polega na stosowaniu odpowiednich środków chwastobójczych.