Rdest ptasi

Typ agrofaga: Chwast

Polygonum aviculare

Opis chwasta – charakterystyka rdestu ptasiego

Rdest ptasi to chwast jary, jednoroczny lub dwuletni. Jedna roślina jest w stanie wytworzyć 200 ciemnobrązowych, trójstronnie spłaszczonych nasion, które zachowują zdolność kiełkowania nawet 60 lat.

Okres i miejsce występowania rdestu ptasiego

Rdest ptasi może rozwijać się na wszystkich typach gleb, jednak preferuje stanowiska wilgotne i dobrze nasłonecznione. Kwitnie w okresie od czerwca do października.

Objawy występowania i szkodliwość rdestu ptasiego

Rdest ptasi rośnie do 15 cm wysokości, jednak jego płożące łodygi mogą osiągać nawet 70 cm. Siewki rdestu ptasiego wyróżnia czerwonawa łodyżka podliścieniowa oraz równowąskie liścienie tępo zakończone na szczycie, zrośnięte u nasady w błoniastą pochewkę. Liście właściwe są podłużne lub owalne, na szczycie ostro zakończone lub łopatkowate. Kwiaty rdestu ptasiego są białozielone, drobne i wyrastają z kątów liści.

Jakie uprawy atakuje rdest ptasi?

Rdest ptasi zasiedla głównie uprawy w szerokich rzędach, czyli rośliny okopowe i kukurydzę. Może pojawić się także w rzepaku oraz w zbożach.

Rdest ptasi – próg szkodliwości

Rdest ptasi ma duże zdolności adaptacyjne, dzięki czemu dobrze rozwija się na słabych stanowiskach. Jest również odporny na susze i okresowe podtopienia, a także szybko się rozrasta, dlatego stanowi spore zagrożenie dla upraw. Próg szkodliwości wynosi ok. 16 szt./m².

Zwalczanie rdestu ptasiego

Zwalczanie rdestu ptasiego polega na stosowaniu odpowiednich herbicydów, dopasowanych do rośliny uprawnej.

Rdest ptasi – skuteczne środki do zwalczania

Herbicydy zwalczające rdest ptasi zawierają np. połączenie substancji z grupy trójketonów z triazynami.