Pordzewiacz jabłoniowy

Typ agrofaga: Szkodnik

Aculus schlechtendali

Pordzewiacz jabłoniowy – występowanie i szkodliwość

Występujący we wszystkich rejonach uprawy jabłoni, szkodnik, jest najmniejszym roślinożercą zasiedlającym jabłonie o długości ciała do 0,16 mm. Formą zimującą są dorosłe samice, a miejscem ich zimowania są łuski pąków lub przestrzenie między pąkiem a pędem. W sezonie wegetacyjnym występuje od 4 do 5 pokoleń szkodnika. Szkodliwość pordzewiacza jabłoniowego polega na zakłócaniu prawidłowego rozwoju drzew, osłabieniu zawiązywania pąków kwiatowych i gorszym wybarwianiu owoców, czego skutkiem są niższe plony i mniejsza zawartość cukru w owocach.

Objawy żerowania i  zwalczanie szkodnika 

Najważniejszym objawem żerowania szkodnika są widoczne przebarwienia blaszek liściowych i ich deformacje w postaci łódkowatych wygięć. Objawem obecności pordzewiacza jabłoniowego są również ordzawienia zawiązków oraz owoców. Czynnikiem ograniczającym obecność szkodnika są drapieżne roztocza z rodziny dobroczynkowatych oraz wciornastki i pluskwiaki. Zwalczanie szkodnika polega na stosowaniu oprysków insektycydami w okresie różowego pąka kwiatowego lub po kwitnieniu, a następnie pod koniec czerwca lub na początku lipca, po przekroczeniu progu ekonomicznej szkodliwości.