Marchew zwyczajna

Typ agrofaga: Chwast

Występowanie i wymagania siedliskowe marchwi zwyczajnej

Gatunek należy do rodziny selerowatych. Marchew zwyczajna, zwana też marchwią dziką to roślina dwuletnia, kwitnąca w okresie od czerwca do września. W formie dzikiej spotkać ją można na stanowiskach naturalnych – zwłaszcza na łąkach, miedzach, pastwiskach, zaroślach, przydrożach oraz ugorach. Preferuje stanowiska średnio zwięzłe oraz gliniasto-piaszczyste o odczynie obojętnym. Nie preferuje stanowisk zasadowych, ponadto źle reaguje na niedobór potasu i fosforu. Jest rośliną owadopylną i miododajną.

Cechy rozpoznawcze marchwi zwyczajnej

Łodyga marchwi zwyczajnej dorasta do wysokości 30-150 cm. Tworzy liście 2-3-krotnie pierzasto złożone oraz cienki korzeń palowy barwy białej lub kremowej. Kwiaty marchwi zwyczajnej są drobne i zebrane w baldaszki. Wewnątrz kwiatu znajduje się jeden słupek z dwiema szyjkami i dolną zalążnią oraz pięć pręcików. Owocem jest rozłupnia, która rozpada się na 2 rozłupki. Nasiona marchwi zwyczajnej rozsiewane są przez zwierzęta.