Mak polny

Typ agrofaga: Chwast

Papaver rhoeas

Mak polny – występowanie

Mak polny jest azotolubnym gatunkiem należącym do rodziny makowatych. Kwitnie w okresie od maja do sierpnia. Jest rośliną jednoroczną. Preferuje stanowiska wilgotne – zwłaszcza gleby gliniaste i mady rzeczne oraz gleby zasobne w wapń. Spotkać go można przede wszystkim na niżu, jednak lokalnie rośnie również na wyżynach oraz na pogórzu. Występuje na miedzach, rumowiskach, łąkach oraz przydrożach. Na polach uprawnych jest chwastem – spotkać go można w głównych rejonach upraw zbóż jarych i ozimych, roślin okopowych oraz rzepaku. Jest rośliną trującą. 

Opis rośliny 

Mak polny wyróżnia się prostą, pojedynczą i owłosioną łodygą dorastającą do wysokości ok. 90 cm. Liście maku polnego są barwy szarozielonej i posiadają ostro ząbkowane odcinki. Dolne liście są ogonkowe, a górne – siedzące. Kwiaty występują pojedynczo na długich szypułkach, wyrastając z kątów liści. Korona maku polnego jest czterokwiatowa, o średnicy do 10 cm. Owocem jest torebka, zwana makówką o długości 1-2 cm, z której po dojrzeniu wysypują się nasiona. Kiełkuje już w temperaturze 1°C. Nasiona maku polnego zachowują zdolność kiełkowania nawet przez 40 lat.