Mączlik szklarniowy

Typ agrofaga: Szkodnik

Trialeurodes vaporariorum

Cechy rozpoznawcze i szkodliwość mączlika szklarniowego

Szkodnik spotykany jest we wszystkich rejonach upraw roślin warzywnych i ozdobnych pod osłonami, zwłaszcza ogórka, pomidora, papryki, fasoli oraz róż, pelargonii, gerber i poinsecji. Mączlik szklarniowy to drobny, uskrzydlony owad o długości ciała do 1,5-3 mm. Ciało szkodnika jest jasne, zielonkawe i pokryte śnieżnobiałym nalotem. Jedna samica w ciągu roku jest w stanie złożyć od 150 do 500 jaj. Szkodliwość mączlika szklarniowego polega na wysysaniu soków z liści, co powoduje osłabienie wzrostu roślin oraz sprzyja wydzielaniu się rosy miodowej, na której mogą rozwijać się pasożytnicze grzyby.

Objawy i sposoby zwalczania szkodnika

Mączlik szklarniowy żeruje na spodniej stronie liści. Charakterystyczne objawy żerowania szkodnika występują w postaci żółtych plam i marszczenia się liści. Efektem żerowania mączlika szklarniowego jest żółknięcie całych blaszek liściowych oraz ich opadanie. Zwalczanie mączlika szklarniowego polega na stosowaniu środków chemicznych zawierających np. acetamipryd. Sprawdzonym sposobem ograniczania liczebności szkodnika jest stosowanie żółtych tablic lepowych, które umieszcza się w pobliżu miejsc, w których występuje on w największym nasileniu.