Łopian mniejszy

Typ agrofaga: Chwast

Łopian mniejszy – występowanie

Gatunek z rodziny astrowatych, w Polsce występujący na obszarze całego kraju. Łopian mniejszy jest rośliną dwuletnią. Okres kwitnienia przypada na lipiec i sierpień. Często spotykany jest na terenach ruderalnych, zwłaszcza przy drogach oraz na żwirowiskach. Preferuje stanowiska dobrze nasłonecznione, gliniaste, zasobne w azot. Owocem łopianu mniejszego jest niełupka dorastająca do długości 5-6 mm. Owoce rozsiewane są przez zwierzęta – przyczepiają się do ich sierści.

Cechy charakterystyczne rośliny

W pierwszym roku łopian mniejszy wytwarza gruby korzeń palowy oraz rozetę dużych liści. Łodyga jest wzniesiona, rozgałęziona, dorastająca do 1,5 m wysokości. Posiada liście od spodu szarozielone, duże na dole, mniejsze na górze. Spodnia strona liści pokryta jest szarymi włoskami. Kwiaty zebrane są w koszyczki, których szerokość waha się od 1,5 do 2,5 cm. Są rurkowate, dłuższe od listków okrywy koszyczka. Korona łopianu mniejszego jest koloru różowego lub purpurowego.