Guniak czerwczyk

Typ agrofaga: Szkodnik

Amphimallon solstitiale

Guniak czerwczyk – charakterystyka

Guniak czerwczyk jest gatunkiem chrząszcza z rodziny poświętnikowatych. Jest nieco mniejszy od chrabąszcza majowego.

Objawy występowania guniaka czerwczyka

Dorosłe chrząszcze guniaka czerwczyka uszkadzają liście i kwiaty roślin, natomiast larwy uszkadzają korzenie roślin, niszcząc również siewki i sadzonki. Największe szkody wyrządzają pośród młodych roślin.

Jak wygląda guniak czerwczyk?

Ciało guniaka czerwczyka osiąga do 18 mm długości, jest owłosione, barwy miodowej, brunatnej lub żółtobrunatnej. Czułki szkodnika złożone są z dziewięciu członów, a na pokrywach widoczne są podłużne żeberka usztywniające. Larwy guniaka czerwczyka są natomiast białe z głową w odcieniach brązu. Są wygięte w kształt “C” i mają 3 pary odnóży.

Jak rozpoznać guniaka czerwczyka?

Larwy guniaka czerwczyka w odróżnieniu od innych gatunków pędraków żukowatych można poznać po układzie włosków na ostatnim segmencie – układają się w równoległe linie, rozchodzące się łukowato na boki.

Kiedy może się pojawić guniak czerwczyk?

Larwy guniaka czerwczyka mogą powodować zniszczenia przez cały okres wegetacyjny, natomiast dorosłe osobniki pojawiają się w maju bądź czerwcu.

Guniak czerwczyk – szkodliwość

Próg ekonomicznej szkodliwości guniaka czerwczyka wynosi 2 pędraki na m2 gleby.

Zwalczanie guniaka czerwczyka

Aby zapobiec rozwojowi guniaka czerwczyka, warto spulchniać glebę na głębokości 10–30 cm. Pędraki pozostawione na powierzchni gleby wysychają. Dobre efekty przynosi również orka przedzimowa.

Jakie uprawy atakuje guniak czerwczyk?

Forma dorosła guniaka czerwczyka żywi się liśćmi roślin iglastych oraz liściastych. Często spotkać ją można na wiklinie oraz na plantacjach truskawek, malin oraz aronii. Z upraw warzywnych największe straty ponoszą warzywa korzeniowe, ziemniaki, groch, fasola, ogórek, pomidor czy kukurydza cukrowa. Pędraki nie pomijają również upraw roślin ozdobnych.

Guniak czerwczyk – cykl rozwojowy

Samica guniaka czerwczyka składa w ziemi do 40 jaj, z których następnie wylęgają się pędraki. Larwy żyją w glebie 2–3 lata, żywiąc się korzeniami roślin, by przekształcić się poczwarkę, a następnie w dorosłego chrząszcza. W okresie letnio-wiosennym dorosłe osobniki wylęgają się i rozpoczynają żerowanie na liściach i kwiatach.