Fuzaryjne więdnięcie grochu

Typ agrofaga: Choroba

Występowanie i zwalczanie fruzaryjnego więdnięcia grochu

Fuzaryjne więdnięcie grochu to choroba grzybowa występująca w głównych rejonach uprawy grochu. Rozwojowi choroby sprzyja wysoka temperatura powietrza powyżej 25^oC oraz niedobór wody w glebie. Przy silnym porażeniu rośliny zasychają i zamierają. Nasilenie choroby obserwuje się zwłaszcza w okresie od końca czerwca do połowy lipca. W przypadku porażenia roślin bez objawów choroby obniżce ulega plon strąków.

Objawy i zwalczanie choroby

Objawy choroby widoczne są zarówno na nasionach, jak również na siewkach, liściach, łodygach, strąkach oraz na systemie korzeniowym. Charakterystycznym objawem fuzaryjnego więdnięcia grochu jest placowe więdnięcie roślin, a także żółknięcie liści, które zamierają i opadają. Zapobieganie rozwojowi choroby polega na uprawie odmian odpornych na chorobę oraz przestrzeganiu zasad płodozmianu. Do ochrony plantacji grochu należy przystąpić, gdy 1-3% roślin wykazuje objawy choroby w postaci pojedynczych więdnących roślin Zwalczanie fuzaryjnego więdnięcia grochu polega na stosowaniu fungicydów systemicznych.