Ćma bukszpanowa

Typ agrofaga: Szkodnik

Cydalima Perspectalis

Opis szkodnika – charakterystyka ćmy bukszpanowej

Ćma bukszpanowa to inwazyjny gatunek owada, osiągający rozpiętość skrzydeł 3,5–4,5 cm. Jej głowa ma barwę od szarej do brązowej, a czułki są żółte lub beżowe. Tułów jest owłosiony, jasny, przechodzący w brąz na końcowych segmentach. Skrzydła ćmy bukszpanowej mogą być jasne z brązową obwódką lub ciemne z fioletowym połyskiem i białą plamą w kształcie półksiężyca. Gąsienice są zielono-żółte, a ich głowa jest czarna i błyszcząca. Na ich grzbiecie są widoczne czarne wybrzuszenia z białymi krawędziami i białym włosiem, a z boku ciemny pas.

Okres i miejsce występowania ćmy bukszpanowej

Ćma bukszpanowa wydaje co roku co najmniej 2–3 pokolenia, a pierwsze dorosłe ćmy bukszpanowe pojawiają się na przełomie marca i kwietnia. Dorosła ćma składa jaja już 2–3 dni po wylocie, na spodniej stronie zdrowych liści bukszpanu. Ostatnie pokolenia hibernują w swojej sieci – są w stanie przetrwać bardzo niskie temperatury.

Objawy występowania i szkodliwość ćmy bukszpanowej

Gąsienice ćmy bukszpanowej żerują na liściach i pędach bukszpanów, powodując brązowienie, wysychanie i zwijanie liści. Zaatakowane rośliny można poznać po obecności pajęczyn. Źerowanie szkodnika prowadzi do opadania liści, co może dodatkowo osłabić rośliny w okresach stresu, takich jak susza. Silne uszkodzenia mogą spowodować nawet całkowite zniszczenie rośliny.

Jakie uprawy atakują ćma bukszpanowa?

Ćma bukszpanowa atakuje głównie bukszpany wieczniezielone, które są popularnymi roślinami ozdobnymi w ogrodach, parkach i na terenach zielonych.

Ćma bukszpanowa – próg szkodliwości

Objawy obecności ćmy bukszpanowej można zauważyć dopiero w zaawansowanym stadium, gdy jej żerowanie spowoduje znaczne uszkodzenia roślin. Wówczas rośliny mogą być nie do uratowania.

Zwalczanie ćmy bukszpanowej

Metody zwalczania ćmy bukszpanowej obejmują wyłapywanie owadów za pomocą pułapek feromonowych, stosowanie osłon w czasie wylatywania szkodnika, aby uniemożliwić składanie jaj, a w przypadku nasilonej inwazji chemiczne zwalczanie gąsienic ćmy bukszpanowej za pomocą zarejestrowanych insektycydów np. z acetamiprydem.