Czerń krzyżowych

Typ agrofaga: Choroba

Czerń krzyżowych – występowanie oraz szkodliwość

Największe znaczenie czerń krzyżowych odgrywa w uprawie roślin kapustnych – rzepaku, kapusty, brokuła, kalafiora i kalarepy, rzepy, rzodkiewki i brukwi. Choroba rozwija się w warunkach wysokiej wilgotności powietrza, przy temperaturze powietrza powyżej 20°C. Największe straty powoduje porażenie łuszczyn, które zamierają, natomiast starsze łuszczyny przedwcześnie dojrzewają i pękają, powodując osypywanie się nasion.

Charakterystyczne objawy i metody zwalczania choroby

Objawy czerni krzyżowych występują na wszystkich częściach roślin i we wszystkich stadiach rozwojowych. Na liściach zaobserwować można brunatne plamy z widocznymi pierścieniami, z kolei na łodygach, ogonkach liściowych oraz łuszczynach widoczne są plamy owalne, brunatnoczarne, które są zagłębione. Zapobieganie rozwojowi czerni krzyżowych polega m.in. na zaprawianiu nasion oraz na głębokim przyorywaniu resztek pożniwnych. Zwalczanie choroby wiąże się ze stosowaniem środków grzybobójczych tuż po zaobserwowaniu pierwszych objawów czerni krzyżowych.