Pordzewiacz śliwowy

Typ agrofaga: Szkodnik

Aculus fockeui

Opis szkodnika – charakterystyka

Szkodnik jest roślinożercą z rodziny szpecielowatych o długości ciała do 0,17 mm i koloru słomkowożółtego.

Okres i miejsce występowania

Pordzewiacz śliwowy występuje we wszystkich rejonach uprawy śliwy. Formą zimującą są samice, a miejscem ich zimowania są spękania kory oraz miejsca pod łuskami pędów. Płodność samic wynosi do 80 jaj, a długość życia – 1,5 miesiąca. W ciągu roku rozwija się do 5 pokoleń szkodnika. Szkodliwość pordzewiacza polega na zahamowaniu wzrostu i rozwoju drzew oraz zmniejszeniu liczby kwiatów i owoców.

Objawy żerowania oraz sposoby zwalczania

Pordzewiacz śliwowy żeruje na spodniej stronie liści, czego skutkiem są widoczne na liściach rdzawe, podłużne plamki. Objawem żerowania szkodnika jest również marszczenie się liści, grubienie ich nerwów oraz powstawanie skorkowaceń na pędach. Skutkiem żerowania szkodnika jest także skrócenie międzywęźli pędów oraz srebrzenie górnej strony blaszki liściowej. W przypadku pojawienia się pierwszych objawów żerowania należy wykonać oprysk wybranym insektycydem w terminie od kwietnia do czerwca.